Zimowe Dni [Bonus] 2020

        — Hej, słyszysz mnie? — Głos dochodzący z urządzenia znów się zaciął, a chłopak na ekranie siedział w kompletnym bezruchu od dobrych paru minut.         — Dominik? Cholera, czekaj, zadzwonię normalnie — Natan westchnął głęboko i spoglądając ostatni raz na ukochanego, przerwał rozmowę.
        Wiedział, że święta bez niego przy boku będą ciężkie, ale pocieszał się spotkaniami przez internet. Chociaż w wigilię chciał pogadać, w końcu bez Dominika, wszystkie te ozdoby i światełka traciły cały urok.
        — Natan, zostaw na chwilę ten telefon i idź sprawdzić, kto dzwoni — usłyszał nagle ostry głos matki. Podniósł się niechętnie z fotela i chwycił po drodze maseczkę. Nie spodziewał się wędrowca w rok taki jak ten, nawet jeśli symboliczne puste nakrycie czekało na stole. Otworzył niepewnie drzwi, nie wiedząc, kogo mógłby się spodziewać, ale na pewno nie spodziewał się jego. 
        — Tata…?