Sfera - Prolog

        Władca całe zamieszanie obserwował na niewielkich panelach wyświetlających się w powietrzu. Właściwie średnio obchodziło go, co planowała zakapturzona istota. Wiedział, że nie stanowi dla niego żadnego zagrożenia, szczególnie gdy sama była w amoku, ale uznał, że mógłby wykorzystać obecną sytuację.
        — Zabijcie ją. — Rzucił bez wahania, unosząc przy tym kąciki ust.
        Dowódca straży niemal potknął się o własne nogi, słysząc rozkaz. Strażnicy zerknęli na niego dość niepewnie, wyczekując rozkazów. Część z nich była nawet gotowa, by dobyć cięższej broni, inni szykowali się do odwrotu, z cichą nadzieją, że nie będą musieli przyczynić się do rozlewu krwi.
        — Na litość bogów, przecież to wasza córka! — Wypalił kapitan, nie siląc się nawet na grzeczności.
        — Craix, to rozkaz. — Odparł monarcha z niezwykłym spokojem. — Zabij ją, albo osobiście zadbam, żebyś ty również nie dożył jutra.
        Craix przełknął głośno ślinę, i nieporadnie poprawił słuchawkę w uchu. Zerknął porozumiewawczo na swoich towarzyszy.
        — Zabić księżniczkę — Wykrztusił w końcu, wyciągając szablę przed siebie. Gwardia królewska ruszyła znów w pościg, ale Craix nie był w stanie się już ruszyć. Sam zerknął na niewielki panel, wyświetlający obraz z kamer poukrywanych w całej królewskiej rezydencji.
        — Jeszcze jedno — Król przyciszył głos. — Zabierzcie jej czip i przynieście do mnie. Z ciałem zróbcie, co chcecie, ona i tak już niczego nie poczuje.