Zimowe dni [5] Kawa

        Aromat kawy roznosił się po całym pokoju, a jej ciepło otulało nas niczym koc. Zimne palce ponownie sięgnęły po rozgrzany kubek, by przybliżyć go do ust. Chłopak pociągnął łyk gorzkiego napoju a na jego twarzy wymalowało się czyste zadowolenie. Nic nowego. Z każdym drobnym łykiem na chwilę stawał się najszczęśliwszą osóbką na świecie.
        — Dominik? Kochasz coś bardziej niż kawę? — spytałem przyglądając mu się z zaciekawieniem.
        — Oczywiście. — Cmoknął mnie delikatnie w policzek. — Ciebie.