Starość

        Sakyo chwiejnym krokiem pokonał przedpokój i łapiąc ciężki oddech przysiadł na fotelu tuż przy właścicielce teatru.
        Nawet jeśli jej twarz, pokryła się zmarszczkami, a włosy stały się kompletnie białe, wciąż kochał ją tak samo jak kilkadziesiąt lat wcześniej i dalej nie miał odwagi by się do tego przyznać.